KATEGORİLER

HABER ARA

Dağlarda elinde silah, bebekleri, çocukları, kadınları öldüren teröristler vardır.

Bu vatanın evladını, askerini öldürmek için dağa çıkmıştır.

Bu ülkenin güçlü ordusuna karşı haince, sinsice ve kalleşçe saldırılar düzenleyip zarar vermektedirler.

Onların elinde silah vardır ve ucundan çıkan kurşunla bu vatanın evladını şehit ederler.

Bir de bu ülkede yaşayan insanların satın alabileceği büyük boy kağıtlar üzerine yazı yazan unsurlar vardır. (Bu büyük boy kağıtlardan; insanlığın faydasına, yararlı fikirler, düşünceler; insana, hayata, yaşama değer veren yazılar ve haberler olanlara “gazete” diyoruz. Bir düşüncesi, fikri olan, toplumu iyi yönlendiren, ülkesine, milletine, insanlığa faydalı eserler ortaya döken insanlara da “yazar”  diyoruz.)

İşte büyük boy kağıt parçası üzerinde eline kalem alıp, bu ülkenin askerine saldıranlar, bu ülkeyi bölmeye çalışanlar, terör örgütünü destekleyenler , eline silah alıp zarar verenlerle aynıdırlar.

Birinin elinde silah, diğerinin elinde kalem.

İkisi de aynı işi yapıyor. Hangisinin daha çok zarar verdiği belli bile değil.

Bu kalemli teröristlerin silahlı teröristlere benzetilmeleri zorlarına gitmeyecektir.

Çünkü onları desteklemekten çekinmemektedirler.

Bunların kustukları büyük boy kağıda “gazete”, bu unsurlara da “yazar” demek, gazetecilik ve yazarlık onuruna büyük zarar verir.

Kelimeler tarihte ikinci defa bu kadar amaçsızca bir arada bulunuyorlar. Bir birinden kopmuş, amaçsızca kağıt üzerinde yığılmış kalmış kelimeler. Bebeklerin, çocukların öldürülmesini desteklemek için kendilerinin kullanıldığını görmenin verdiği çöküntü ile…

İlk defa kelimelerin bu şekilde amaçsızca, bir birinden kopmuş halde bir arada bulunmaları “Kitap” denen kutsal olgunun ayaklar altına alınması ile yaşanmıştı. Marketlerde, bakkallarda, yerde, sokakta ucuz küçük boy kağıtlar sıkıştırılıp ciltlenerek pazarlanmıştı.

Orada da kelimeleri amaçsızca, ruhsuzca bir araya gelmiş olarak gördük.

Bu unsurlar, felsefeden, filozoflardan, bilimsel doktrinlerden, edebiyattan, masaldan güya anlarmış gibi dem vurarak, onları kullanarak, istismar ederek iğrenç emellerini kağıt üzerine kusuyorlar.

Dağdan inip, kağıda kusarlar, kağıda kusup, dağa çıkarlar.

Büyük boy kağıtların onların eline geçmesi çok büyük bir talihsizlik…

Demokrasi, eşitlik, adalet, hak, hukuk gibi kavramları dillerinden düşürmezler.

Üzerinde yaşadıkları vatanın toprağına ayaklarını basarlar, ekmeğini yiyip, suyunu içerler, elektriğini, yolunu kullanırlar. Diğer taraftan bu vatanın askerine saldırırlar. Bu ülkeyi bölmeye , yıkmaya çalışırlar.

Bu kalemli teröristlerin hala bu vatan üzerinde yaşıyor olmasından  daha büyük bir demokrasi olabilir mi?

Bu kalemli teröristlerin sonu da silahlı teröristlerin sonu gibi olacaktır.

Dağda yaşayan teröriste yakasına yapışıp, ne işin var burada diye soracak olsan, kendine göre doğru bir yığın masal anlatacaktır.

Şehir yüzü görüpte dağa çıkanlardansa; demokrasiden, eşitlikten, özgürlükten, adaletten, haksızlıktan, felsefeden, falan bahseder herhalde.

Köyden direk dağa çıkmışsa o da yukarıdaki edebiyata benzer bir şeyleri sıralamak için saçma sapan şeyler anlatmaya çalışacaktır.

Propaganda ile beyni iyice doldurulmuştur.

Size onları kusacaktır.

Kendilerini din adına hareket ettiğini düşünenler de, sebebi ne olursa olsun, bu ülkeye ve bu ülkenin ordusuna, birliğine, bütünlüğüne zarar verirken, yaptıkları işin  “bir terör örgütü faaliyeti” kapsamına girdiğini düşünmekten acizler.

Onlarda demokrasi, eşitlik, adalet gibi kavramlar adına hareket ettiklerini zannedip, sonucun nereye varacağını düşünmekten yoksunlar.

Umarım liderleri gibi koca bir imparatorluk yıkıldıktan sonra yaptığı isyan ve başkaldırının yanlış olduğunu itiraf etmek zorunda kalmazlar.

Akıllanmaları için bir devlet daha mı yıkılması gerekiyor..!

Teröristlerin yaptıkları teröristlik için o kadar çok sebep, masal, efsane, felsefe anlatılmıştır ki, teröristliğinin sonucunun nereye varacağını düşünebilmekten bile acizdir.

Kendilerini bu düşünce karmaşasına öyle kaptırmışlardır ki yaptıkları işin sonucunun “teröristlik” olduğunu anlamaktan bile acizdirler.

Bilgi kirliliği, kavram kargaşası, felsefe bulutu gözlerini kör etmiştir.

Bir hiç uğruna ölmek üzere iken akılları başlarına gelir belki.

Belki de yakın bir terörist arkadaşının öldüğünü görünce, kendi sonucunun da böyle olacağını iç güdüsel olarak anladığında gelir aklı başına.

Yıllardır sen bu  vatanın sınırları içinde yaşıyorsun.

Sen bu ülkenin bir ferdisin.

Sen bu ülkeye aitsin.

Sen başka bir ülkenin vatandaşı değilsin.

Sokaktaki vatandaş olmaktan, devletin zirvesine kadar herkes hak ettiği yere geliyor.

Hiç kimse de karşısındaki kişinin ırkını sorgulamıyor, düşünmüyor bile.

Çalışan kazanıyor. İhanet peşinde olan, aldanan bir gün dağda yok olup gidiyor.

Bu vatanın ekmeğini yiyen,

Suyunu, elektriğini, havasını, toprağını kullanan,

Bu vatanın bir ferdinden hiçbir farkı olmayan bir kişi,

Tüm bu imkanları kullanırken,

Kendini farklı bir millet gibi görmeye kalkıp,

Bu imkanları sağlayan devletine başkaldırırsa,

Askerine, öğretmenine, doktoruna, vatandaşına silah sıkarsa,

Ayrı bir dil,

Ayrı bir bayrak,

Ayrı bir toprak, gibi hareket ederse,

O zaman kendini bu vatanın bir ferdi gibi görmesin…!

Bu vatanın ferdi isen yaşa…

Değilsen bu vatandan isteyeceğin bir şey olamaz…!

Bu düşüncedeki bir insan hiçbir ülkede, hiçbir vatanda kendine yer bulamaz..!

Ayak bastığı topraktan da sürülür, yer yüzünde yaşayacak toprak arar.!

Basacak veya gömülecek toprağı bile olmayacak kadar hain olmaktan inandığınız kutsal güce sığınmanızı tavsiye ederim…!

Bu habere toplam 8 yorum yazılmıştır.

Yorumların tamamını okumak için tıklayın.

YAZARLAR